Pełniły one bardzo ważną rolę w
układzie
urbanistycznym miast. W mniejszych miejscowościach dominowały raczej te
proste,
mniej rozbudowane monumenty, co wynikało głównie z uwarunkowań
ekonomicznych,
gdyż wznoszone były ze składek miejscowego społeczeństwa.
Podobnie
było w Brzegu.
Pierwszy dziewiętnastowieczny pomnik Fryderyka Wielkiego (1712-1776)
ufundowała
Rada Miasta w 1878 roku.
Usytuowano
go w centralnej części miasta w pierzei zachodniej Rynku, plecami do
renesansowej
loggi ratusza. Autorem pomnika był dyrektor berlińskiej manufaktury
porcelany
Louis Sussmann-Hellborn (1828-1908). Do dzisiejszego dnia zachował się
jedynie
kostkowy, granitowy cokół ze śladami napisu, znajdujący się w przejściu
pod
wieżą ratuszową. Również Rada Miejska była fundatorem pomnika cesarza
Wilhelma
I (1797-1888), usytuowanego przy Placu Bramy Odrzańskiej. Jego
autorem był
berliński rzeźbiarz Johannes Böse (1856-1917), a uroczyste odsłonięcie
nastąpiło
26 lipca 1900 roku. Kolejny brzeski pomnik - Marcina Lutra (1483-1546)
ufundowała
tutejsza Gmina Ewangelicka, a jego wykonanie powierzono berlińskiemu
rzeźbiarzowi,
urodzonemu w Legnicy Robertowi Hanigowi (ur.1866). Pomnik usytuowany
po południowej stronie kościoła Św. Mikołaja odsłonięto 10 listopada
1905
roku. Zaledwie kilka lat później radny miejski Theodor Lange ufundował
pomnik
Otto von Bismarcka (1815-1898), ustawiony przy głównym miejskim
trakcie komunikacyjnym,
przy ul. Piastowskiej, na przeciw poczty, w miejscu, gdzie obecnie
znajduje
się wątpliwej urody pomnik LWP. Postać stojącego kanclerza w mundurze
wojskowym
wyrzeźbił również berliński artysta Heinrich Victor Seifert
(1870-1953),
cokół przygotowali kamieniarze Völker i Nikolair. Odsłonięcie pomnika
nastąpiło
22 sierpnia 1908 roku. Monument poświęcony bohaterom wojny
francusko-pruskiej
1870-1871 roku odsłonięto uroczyście w 1918 roku na skwerze przy placu
Bramy
Wrocławskiej. Jego główny element stanowiła kobieca figura
personifikująca
Germanię, a narożniki rozbudowanego cokołu zdobiły cztery orły z brązu.
W
tym samym miejscu stał tuż po wojnie obelisk upamiętniający żołnierzy
poległych
w walkach o wyzwolenie Brzegu, a dziś zdobi go kontrowersyjne "betonowe
arcydzieło"
poświęcone wyzwolicielom naszego miasta w 1945 roku.
W rocznicę śmierci niezwykle zasłużonego dla miasta burmistrza Juliusa
Peppela
(rządził Brzegiem w latach 1895-1910) 9 maja 1911 roku odsłonięty
został
poświęcony mu pomnik. Ufundowane przez Radę Miejską dzieło stanęło na
skwerze
przed Restauracją Leśną, kończącym
aleję wiodącą do parku noszącego także imię wielkiego burmistrza
(obecnie
Park Wolności). Granitowy blok zdobiły brązowe aplikacje z
płaskorzeźbionym
popiersiem i napisem, wykonane przez znanego już z wcześniejszych
brzeskich
realizacji Seiferta. Podobny w charakterze monument poświęcony
pierwszemu
prezydentowi Niemiec Friedrichowi Ebertowi (1871-1925) ozdobił skwer w
Parku
Centralnym. Odsłonięte w 1927 roku dzieło wykonał profesor Schipke -
architekt
z Berlina.
Monumentalne
założenie pomnikowe o urbanistycznym charakterze - Pomnik Bohaterów,
ufundowany
w 1928 roku (w dziesiątą rocznicę zakończenia I wojny światowej) przez
Radę
Miejską i weteranów stacjonującego w Brzegu 157 regimentu było wspólnym
dziełem
rzeźbiarzy Hansa Dammana (1867-1942) i Seiferta oraz architekta
profesora
Höpnera. Z tworzących go pierwotnie pięciu wysokich pylonów i dwóch
symetrycznie
usytuowanych pawilonów zachowały się do dziś jedynie fundamenty,
ponadto
z założenia pozostały schody i staw - znany bardziej jako "kwadratówka".
Wszystkie
te dawne brzeskie pomniki były usytuowane w reprezentacyjnych miejscach
miasta
i pełniły ważną rolę w jego układzie urbanistycznym, stanowiąc
dominanty
placów i skwerów, bądź zamykające perspektywy ulic. Otoczone dodatkowo
klombami
i rabatami upiększały miasto,
tworząc jego niepowtarzalny klimat. Nie można niestety tego powiedzieć
o
monumentach powstałych w Brzegu po 1945 roku. Mimo, iż umiejscawiano je
najczęściej
w tych samych warunkach, jak poprzednie realizacje pomnikowe to ze
względu
na swą ubogą i brzydką formę nie pełnią one już tak reprezentacyjnej
funkcji.
Ostatnio coraz głośniej mówi się w Brzegu o upamiętnieniu
najznakomitszego
Polaka - papieża Jana Pawła II. Powstał Społeczny Komitet, którego
celem
jest postawienie pomnika prezentującego postać Ojca Świętego. Po raz
pierwszy
pojawia się szansa ufundowania w Brzegu monumentu, który akceptowany
będzie
przez ogół społeczeństwa. Jan Paweł II - to niewątpliwie
najwybitniejszy
Polak, duma naszego narodu, cieszący się niekłamanym uznaniem i
szacunkiem
wielu społeczeństw, różnych wyznań i orientacji politycznych. Jego
postawa
i niekwestionowany autorytet moralny sprawiły, iż już za życia zaczęto
stawiać
Mu pomniki.
Obchodzona
obecnie dwudziesta rocznica pontyfikatu naszego papieża jest doskonałą
okazją,
by zapoczątkować konkretne działania zmierzające do postawienia w
Brzegu
takiego pomnika. Dobrze zaprojektowany i zrealizowany monument pozwoli
nie
tylko uczcić Jana Pawła II, ale ożywiając martwą przestrzeń
reprezentacyjnej
ulicy Brzegu, może stać się jedną z wizytówek naszego miasta.
Romuald NOWAK
(pocztówki ze zbiorów Muzeum Piastów Śląskich)
|